آلایندگی محیط زیست
آلایندگی محیط زیست
سیستم خلقت به نوعی برنامه ریزی شده است که در اثر گردش صحیح و به جای خود اکوسیستم مواظبت کافی و لازم را از طبیعت خواهد کرد و اکثر تخریب ها در اثر زیاده روی ها و استفاده های نا به جاو دخالتهای غیر عادلانه از منابع به وجود می آید. در حالتی که تعادل اکوسیستم به هم به بخورد بعضا کارهای بسیار معمول مثل هرگونه ساخت و ساز و رفت و آمدی، به یک عامل تخریب محیط زیست تبدیل می شود. آنچه که مسلم است در چنین حالتی هرگونه حرکتی که در آن انرژی مصرف شود و هرگونه جا به جایی، تخریب محیط زیست محسوب می شود.
در حال حاضر موضوع محیط زیست و تغییرات آب و هوایی تبدیل به معضل و مشکل شده است زیرا تقریبا همه صنایع، همه ساخت و سازها و همه حمل ها به نوعی تخریب محیط زیست محسوب می شود، چرا که در همه آنها به نوعی آلایندگی حسنی کم و در دی سوخت ماشین آلات و ایجاد گاز 2()) وجود دارد و کره زمین فعلی ظرفیت بیشتری برای پایداری در مقابل این حجم تولید آلاینده ها را ندارد راه حل منطقی و موجود برای حفظ روند کلی زندگی و ساخت و ساز و جا به جایی ها و در عین حال لااقل حفظ وضعیت و حرکت به سوی محیط زیست بهتر در دنیا، در سه مرحله ابتدایی و برنامه ریزی و استانداردسازی است.
۱- در قدم اول می بایست آلاینده ها مشخص شود.
۲- میزان آلایندگی هر صنعت برحسب فاکتورهای آلایندگی مشخص شود.
٣- همه صنایع و همه فعالیت های بشر برحسب نوع آلایندگی از بیشترین آلایندگی به کمترین آلایندگی دسته بندی شود.
بعد از انجام این سه مرحله، اصلی ترین گردهمایی های محیط زیستی و قوانین پر این موضوع متمرکز است که باید بر آن فعالیت ها و صنایعی که بیشترین میزان آلایندگی را دارد، قوانین بازدارنده از جنس عدم حمایت، منع ادامه فعالیت، استاندارهای سختگیرانه رو به بهبود، مالیات های سنگین و وضع کرد و بر فعالیت ها و صنایعی که کمترین میزان آلایندگی را دارد قوانین حمایتی، وام های حمایتی، تشویق های متنوع، معافیت های مالیاتی فراوان و به طور كل سیاست های تشویقی قرارداد حال با توجه به مطالب ارائه شده، خواهیم دید که صنعت سنگ به دلائل مختلف جزو صنایعی است که کمترین میزان آلایندگی را ایجاد می کند و بجاست که از طرف مردم و معماران به عنوان یک صنعت پاک و دوستدار محیط زیست شناخته شود و مورد حمایت قرار گیرد.
