تولید و فروش سنگ ساختمانی

بعضی از فاکتورهای یک نمایشگاه بین المللی:

حضور غرفه دار از چند کشور
حضور بازدید کنندگان از کشورهای مختلف
امکانات و زیر ساختهای نمایشگاهی متناسب با حضور این شرکت ها و افراد(مثل رستوران،سرویس بهداشتی و …)
امکانات و زیر ساختهای شهری متناسب(مثل هتل،تاکسی،فرودگاه،…)
زمان مناسب از نگاه تقویم بین المللی و متناسب با فصول داخلی
اطلاع رسانی منظم هر ساله و برگزاری منظم و سر موقع نمایشگاه در سالیان متمادی
ارائه کالای مورد مصرف جهانی با استانداردهای بین المللی

با یک نگاه سطحی به لیست موارد بالا متوجه می شویم که امکان برگزاری یک نمایشگاه بین المللی سنگ در ایران فقط در سایه برنامه ریزی،برگزاری منظم و هدفدار و طی زمان نسبتا طولانی امکان پذیر است و هرگز 1 ساله نمی توان به چنین اهدافی دست یافت.
با وجود بازار کساد داخلی به نظر می رسد که یک نمایشگاه سنگ بین المللی با مشخصات گفته شده در شرایط فعلی یکی از ضروریات صنف سنگ است.
مسلما برای هر نوع بررسی و اقدام جهت افزایش این کمیت و کیفیت داشتن آمار شرکت کنندگان به تفکیک اصلی ترین نکته است.
نویسنده:مهندس حسین جعفریان
کارشناسی عمران
مدیر عامل گروه مهندسی و بازرگانی بهنگام

بازاریابی نمایشگاه:
اصول بازاریابی نمایشگاه هم خارج از قواعد اصلی بازاریابی نیست لذا به شیوه مرسوم و رایج STP بازاریابی نمایشگاه را بررسی می کنیم یعنی در مرحله اول همه مشارکت کنندگان به همراه اهداف و بازارهای هدفشان دسته بندی شوند.
طبق این دسته بندی ها و شرایط نمایشگاه برنامه ریزی شود تا همه شرکت کنندگان بتوانند به موقع از وقوع نمایشگاه مطلع شوند. انگیزه لازم برای شرکت در نمایشگاه داشته باشند و در نهایت در صورت شرکت از وقت و هزینه گذاشته شده نهایت استفاده را ببرند.
نمایشگاه درچه صورتی تبدیل به رخداد یاEVENT خواهد شد.
به نظر می رسد که چنانچه قواعد برگزاری نمایشگاه به درستی رعایت شود نمایشگاه به یک رخداد صنفی تبدیل خواهد شد.حال چنانچه این قواعد در بعد بین المللی هم رعایت شود نمایشگاه سنگ تبدیل به یک رخداد بین المللی خواهد شد. در حال حاضر نمایشگاه سنگ ورونا یک اتفاق است که سالی یک بار می افتد و اگر شما لحظات وقوع این اتفاق را از دست بدهید با هیچ حضور و هیچ میزان زمانی نمی توانید این عدم حضور را جبران کنید.
اصولا اشکال اساسی نمایشگاههای محلی سنگ که معمولا نزدیک به کارخانه و معادن در مناطق نسبتا کوچک برگزار می شود این است که بازدید کننده تصور می کند که اگر وقت بازدید را به سمت بازدید از خود معدن و کارخانه ها که نزدیک نمایشگاه هستند بگذارد دیگر نیازی به حضور در نمایشگاه ندارد.چنانچه حقیقتا نمایشگاهی در همین حد برگزار شود قطعا شکست خواهد خورد مگر اینکه نمایشگاه بصورت قوی و بسیار بزرگتر از امکانات محلی برگزار شود.
یک نمایشگاه بین المللی سنگ چنانچه بخواهد تبدیل به یک رخداد شود باید هر چه بیشتر آینه اتفاقات گذشته و حال و آینده صنعت باشد.باید 4 روز نمایشگاه تبدیل به یک کارگاه آموزش عملی شود و بعد از نمایشگاه همه شرکت کنندگان یک پله ارتقاء پیدا کرده باشند.
در بعد بین المللی نیازها و جذابیت های صنعت سنگ ایران برای مصرف کنندگان،بازرگانان و کارخانه های بازارهای مصرف شناسائی شود و نمایشگاه از این لحاظ غنی شود و حرفی برای گفتن داشته باشد و بالعکس حتما باید با اطلاع رسانی صحیح و ایجاد جذابیت بازدید کنندگان بین المللی را به سمت نمایشگاه جذب کرد.
در نمایشگاههای موفق دنیا برنامه های جنبی بسیار جذاب و مفید با برد بین المللی برای شرکت کنندگان در نظر می گیرند و همزمان با نمایشگاه ،کارگاههای آموزشی،سمینار،سخنرانی،سمپوزیوم،… برگزار می کنند طوری که این برنامه های جنبی با اهداف نمایشگاه همخوانی کامل داشته باشد.
یک سئوال مهم درباره نمایشگاه سنگ این است که کلمه ((بین المللی)) را به چه نمایشگاهی میتوان اطلاق کرد.مشخص است که فقط عنوان بین المللی ک توسط برگزارکنندگان به عموم نمایشگاهها اهدا می شود و تضمین موفقیت نمایشگاه در ابعاد بین المللی نخواهد بود و قطعا نمایشگاه باید دارای شرایطی باشد که بتواند به آن (نمایشگاه سنگ بین المللی)) گفت.
البته این تفاهم مطلق نیست و از 0 تا 100 متغیر است.
نمایشگاهی دارای برنامه است که فاکتورهای بین المللی بودن را هر سال افزایش دهد.

نمایشگاه بین المللی سنگ ایران
همه ما می دانیم که ایران یکی از 5 کشورمهم صنعت سنگ دنیا از لحاظ تنوع،معادن سنگ،میزان تولید و مصرف سنگ در صنعت ساختمان هستیم.ولی هرگز نمایشگاهی در خور و در شان صنعت سنگ نداشته ایم.اکثر تولید کنندگان و معدن داران،نمایشگاه های داخلی را فرصتی مغتنم نمی دانند و در آن مشارکت جدی و فعال ندارند.
از آنطرف ضعف فکر،برنامه ریزی و اجرا، از سرتاسر عموم نمایشگها های سنگ ما مشخص است و معمولا یک نمایشگاه سنگ ضعیف در بعد داخلی و فقط با اسم بین المللی داریم در حالیکه می دانیم یک نمایشگاه منظم و با برنامه و قوی می تواند کمک حال جدی صنعت سنگ باشد.
همه ما باید تلاش کنیم که نمایشگاهی به معنای واقعی بین المللی و در تراز صنعت سنگ ایران برگزار گردد.
ابتدا می بایست درباره اهدافمان از برگزاری نمایشگاه سنگ شروع کنیم.
اگر بخواهیم نمایشگاه سنگ بین المللی داشته باشیم باید یکبار دیگر مرور کنیم که باید اهدافمان چه باشد؟
اهداف برگزاری نمایشگاه سنگ بین المللی در ایران:

افزایش حجم مبادلات بازرگانی خارجی
توسعه همکاری های اقتصادی درون صنف سنگ و برون صنف
ایجاد رقابت سالم داخلی و بین المللی
تبادل اطلاعات و دانش فنی در همه زمینه های صنعت سنگ
انتقال تکنولوژی
توسعه و گسترش ارتباطات بین المللی
توسعه و گسترش خدمات فنی و مهندسی سنگ در داخل و تلاش برای صادرات آن
توسعه اطلاعات و آموزش عمومی بازدید کنندگان(مصرف کننده،طراح و رسانه)
پدید آوردن زمینه مساعد جهت انجام ملاقاتهای سیاسی و اقتصادی بین مقامات داخلی و خارجی

هدف از بررسی و تدوین اهداف یک نمایشگاه این است که بتوانیم در نهایت با داشتن فاکتورهای مشخصی موفقیت و یا عدم موفقیت یک نمایشگاه را بررسی کنیم.چرا که گروههای مختلف شرکت کننده در یک نمایشگاه سنگ قطعا اهداف متفاوتی را در نظر دارند و نمایشگاهی موفق است که بتواند اهداف ارکان مختلف خود را محقق سازد.
برای رسیدن به هریک از این اهداف مشخصا نیاز جدی به برنامه ریزی و زمان کافی و منظم داریم.مشخص است که یکی از دلایل عدم موفقیت نمایشگاههای سنگ ایران نداشتن مولفهای موفقیت است و قطعا برنامه ریزی می بایست حداقل 3 ساله باشد.
یکی از دلایل عدم شرکت کارخانه های معتبر در نمایشگاههای تخصصی عدم ارتباط با مصرف کننده نهائی است.البته مقایسه بین نمایشگاههای عمومی(مثل صنعت ساختمان)و نکایشگاه تخصصی گره ای از کار باز نمی کند ولی خوب است که برای جلب این دسته از تولید کنندگان برنامه ای تدارک دیده شود که مصرف کنندگان نهائی هم جذب نمایشگاه شوند.
البته مشخص است که یک نمایشگاه تخصصی موفق برای صنف سنگ سیار بهتر از یک نمایشگاه عمومی خواهد بود.در یک نمایشگاه عمومی مثل صنعت ساختمان اهداف بازدید کنندگان بسیار گسترده است.در این نمایشگاهها هر نوع کالائی عرضه می شود.تجربه نشان داده است که بازدید کنندگان معمولا متخصص نیستند در این مواقع غرفه دار و باز دید کننده نقاط اشتراک کمتری با هم دارند که این مطلب باعث سخت تر شدن موضوع فروش و بازاریابی خواهد شد و در نهایت درصد موفقیت را کاهش خواهد داد.
ولی در یک نمایشگاه تخصصی سنگ اکثر غرفه در ارتباط با سنگ خواهند بود و کالاهای ارائه شده با موضوع ارتباط دارند .در این نمایشگاهها بازدید کننده ها عمدتا با نگاه تخصصی بهتری از سنگ وارد می شوند به همین دلیل تفاهم و نقاط مشترک بیشتری با غرفه داران دارند نتیجتا به موفقیت بیشتر نمایشگاه کمک شایانی خواهد کرد.

چرا صنعت سنگ

تعریف مواد سازگار با محیط زیست:
“مواد سبز” به طور کلی به موادی گفته می شود که از منابع تجدیدپذیر و انرژی کارآمد به دست می آید و قابلیت برگشت به طبیعت را دارند و در انتهای زندگی خود زباله ی سمی ایجاد نمی کند. در این بخش به صورت گذرا به این خواهیم پرداخت که سنگ ساختمانی یک ماده سبز و دوستدار محیط زیست محسوب می شود.
1- تولید گاز CO2:
در فرآیند تولید مصالح ساختمانی: جداولی وجود دارد که به سادگی نشان می دهد که برای تولید ۱ میلی متر بتن صد برابر انرژی، نسبت به تولید ۱ میلی متر سنگ ساختمانی مورد نیاز است و در این مورد سنگ ساختمانی نسبت به فولاد و بتن بسیار پاک تر است.
2- قابلیت بازیافت:
سنگ ساختمانی به عنوان یک ماده صد در صد قابل برگشت شناخته می شود که چرا که کاملا از جنس طبیعت است و کاملا قابلیت برگشت به طبیعت را نیز دارد، مثل چوب و مواد نفتی سوخته نمی شود و به هوا نمی رود.
3- منابع بی پایان سنگ:
چنانچه بشر با همین سرعت به مصرف چوب به عنوان کاغذ و… بپردازد تا ۴۰ سال آینده دیگر تمامی جنگل ها نابود خواهند شد. همه ما می دانیم که منابع نفتی بشر حداکثر تا ۱۰۰ سال آینده دیگر تمام خواهد شد و این منابع رو به اتمام است. مساحت خشکیهای زمین ۱۴۹ میلیون کیلومتر مربع و مساحت بخش های آبی زمین ۳۶۱ میلیون کیلومتر مربع است، متوسط ضخامت پوسته زمین در خشکی تقریبا ۴۵ کیلومتر و در زیر دریا ۷٫۵ کیلومتر می باشد. در نتیجه حدودا حجمی معادل ۹ میلیارد متر مکعب از سنگ در اختیار بشر ساکن روی کره زمین خواهد بود. میزان استخراج سنگ خام براساس داده های موسسه تحقیقات زمین شناسی امریکا در سال ۲۰۰۷، ۱٫۳۹ میلیون تن بوده است به عبارتی چنین به دست می آید که به طور متوسط و برای هرحجم ۰٫۵۳ کیلومتر مکعبی از سنگ ۲٫۶ تن در هر متر مکعب سنگ قابل دسترسی است. با توجه به رویه فعلی استخراج فرض بر این است که ۹۵ درصد از پوسته زمین قابلیت استخراج سنگ ساختمانی را ندارد و می توان چنین نتیجه گرفت که برای ۸۵۰ میلیون سال می توان به استخراج سنگ پرداخت، البته باید توجه نمود که در این مدت ۸۵۰ میلیون ساله باز هم به طور طبیعی سنگ جدید در حال ساخت خواهد بود. چوب و منابع طبیعی دیگر در اثر سوخت، نه تنها از بین می روند بلکه ایجاد دود و آلودگی هم می کنند. اضافه کنم که از آنجا که منبع اصلی سنگ های ساختمانی مواد آذرین است تا آن موقع با فعالیت های زمین همین مقدار هم جایگزین می شود. علاوه بر آن، این مقدار مصرف هم از بین نرفته و به چرخه تولید بر می گردد.
۴- طول عمر سنگ
برای اینکه دی اکسید کربن کمتری تولید کنیم هر چقدر طول عمر ساختمان ها بیشتر باشد به هدف خود نزدیک تر شده ایم. ساختمانی را تصور کنید که در عمر ۱۰۰ ساله ی خود چند بار باید رنگ شود و یا سیم کشی و لوله کشی آن عوض شود ولی درباره سنگ آن، اگر درست انتخاب و اجرا شده باشد، مادامی که ساختمان برپاست، سنگ آن هم پابرجاست. به طور مثال از بنای معروف تخت جمشید فقط سنگ های آن باقی مانده است. البته این موضوع نیازمند انتخاب درست و اجرای صحیح و تعمیر و نگهداری به موقع آن است. سنگ همان طور که مشخص است دارای طول عمر، زیبایی و ماندنی است. برخلاف چوب، سنگ که در حملات حشرات، موریانه ها و یا جوندگان فاسد شدنش بسیار کم است.
هر یک از موارد بالا به طور دقیق قابل بسط و بررسی است. ولی به طور کلی چون سنگ یک ماده طبیعی و تقریبا با منابع نامحدود و تجدید پذیر، سخت و مقاوم و با دوام، قابلیت استفاده در کاربردهای متنوع، پایداری با طول عمر بالا را داراست و همچنین دارای معدن و به طور مداوم در حال تولید مجدد، امکان مراقبت و نگهداری و دارای زیبایی است، بنابراین یک ماده دوستدار محیط زیست محسوب شده و نسبت به بسیاری از مصالح دیگر که در حال حاضر به طور گسترده ایی در ساختمان ها در حال استفاده هستند، بهتر و مناسب تر است. به قولی شاید سنگ همان طور که یکی از اولین مصالح ساختمانی بشر باشد، آخرین هم باشد و یا به تعبیر زیبایی: سنگ همانند دیواری سخت در مقابل تخریب محیط زیست ایستاده است.
جا دارد که معماران و سازندگان و دوستداران محیط زیست با نگاه مهربان تری به این موهبت الهی بنگرند و قدر آن را همگی بیش از پیش بدانیم.
سنگ طبیعی، مادر سازنده ساختمان های سبز است.
منبع : دانش سنگ
ضمیمه علمی نوزدهمین کتاب راهنمای سنگ ایران ، مهرماه 1397
نویسنده : مهندس حسین جعفریان
مدیرعامل شرکت راداستون

آلاینده های محیط زیست
اکثر مردم وقتی صحبت از آلودگی محیط زیست می شود فقط به آب و هوا و زمین فکر می کنند در حالی که در تعریف آلاينده موضوعی فراتر از این سه دسته است و هریک از آلایندگی ها تعاریف خاص خود را دارند
1-آلایندگی زمین
پند کی زمین بیشتر در تخریب س طح آن اتفاق می افتد که ناشی از سو استفاده از منابع و وضع نادرست زباله است. برای نمونه الاینده های زمین می توان به موارد ذیل اشاره کرد: - زباله هایی که در جاده ها یافت می شود و یا به صورت غیرقانونی در محیط زیست تخلیه می شوند.
زباله های ریخته شده مواد روغنی و دیر بازگشت در سطح زمین.
استفاده از آفت کش ها و اکثر مواد شیمیایی کشاورزی.
نشست اشعه یا حوادث هسته ایی.
این آلودگی ها به زیستگاه طبیعی حیوانات آسیب زده و به آنها صدمه ایجاد می کند و باعث جنگل زدایی و آسیب به منابع طبیعی می شود. همانطور که میدانید صنعت سنگ صرفا در این مورد و به خاطر استفاده از منابع معدنی به نوعی باعث برهم خوردن فیزیکی محیط زیست می شود که آن هم با قوانینی، قابل جلوگیری است کما اینکه این اتفاق در بسیاری از کشورهای توسعه یافته افتاده است. چرا که معادن سنگ هرگونه انفجاری ممنوع است و هیچ آلایندگی شیمیایی در معدن وجود ندارد.
2-آلایندگی آب :
هر گونه صدمه به آبهای زیرزمینی، جاری، دریاچه که وارد شود، آلودگی آب محسوب می شود. به طور مثال: فاضلاب خام که به دریاچه ها می ریزد یا زباله های صنعتی آلوده که به آبهای زیرزمینی می ریزندیانت تشعشعات یا حوادث هسته ایی و آزادسازی غیر قانونی مواد یا فرآوردها در آب، همچنین آلودگی بیولوژیکی مثل رشد باکتری ها و آب هرز کشاورزی که نزدیک منابع اصلی آب است. همانطور که می دانیم صنعت سنگ در اکثریت قریب به اتفاق، هیچ آلایندگی برای آب ندارد و کار تقریبا به صورت ارگانیک در حال انجام است. در معادن که مشخص است و در کارخانه ها هم سیستم جمع آوری آب و تسویه و فیلترینگ اجازه نمی دهد که این فرآیند باعث آلایندگی آب شود و اگر در موارد بسیار کمی وجود داشته باشد با قوانین بسیار ساده ای قابل پیشگیری است.

3-آلودگی هوا:
بنابر تعریف، آلودگی هوا توسط دود و گازهای مضر بوجود می آیا۔ که عمدتا شامل اکسیدها و کربن و نیتروژن است و بعضا بوی بد.
به طور مثال :
دود ناشی از اگزوز وسائل نقلیه .
سوزاندن سوخت های فسیلی مانند ذغال سنگ، نفت با گاز .
مضرات ناشی از ایجاد گاز خاموش از رنگ و محصولات پلاستیک و غیره.
نشست اشعه یا حوادث هسته ایی:
باز هم در معادن سنگ صرفا دود فقط توسط ماشین آلات سنگین ایجاد می شود که نسبت به بقیه ی صنایع و فرآیند، می توان عنوان نمود هیچگونه آلایندگی هوا ندارد و در کارخانه ها هم عملا همین مقدار هم آلایندگی نیست و اکثر دستگاه ها برقی است و دودزا نیست.

۴- آلودگی نوری:
این نوع آلودگی در تعاریف دقيق آلایندگی وجود دارد که باعث می شود تا امکان دید آسمان و ستاره وجود نداشته باشد و به دلیل نور نامناسبی است که استفاده می شود و مثال هایی مانند: چراغهای خیابان ها که در تمامی طول شب روشن هستند که مسلما صنعت سنگ در آن نقشی ندارد و به آن نمی پردازیم.

۵- آلودگی صوتی:
به هرگونه صدای بلند که باعث آزار و صدمه دیدن انسان و حیوان شود، آلودگی صوتی می گویند مانند صدای هواپیما، هلکوپتر، موتور و وسایل نقلیه، مسابقات ورزشی و… معادن سنگ در حد صدای ماشین های سنگین دارای این آلودگی هستند ولی چون اکثرا دور از مناطق شهری و روستایی هستند، قطعا به اندازه ی آلودگی صوتی یک شهر قابل مقایسه نیستند. از سوی دیگر کارخانه ها اكثر در بیرون از شهر و داخل شهرکهای صنعتی هستند و صدایشان در اکثر مواقع به بیرون از کارخانه هم نمی رساند و به طور نسبی در این مورد جزو آلاینده های مهم به حساب نمی آیند. به طور کل آلودگی های حرارتی به سبب فعالیت های بشر افزایش
۶- آلاینده های حرارتی :
یافته است. مثلا: آب دریاچه گرم تر شده چونکه از سردی آب برای خنک کردن تجهیزات کارخانه استفاده شده است و بعد آب گرم به دریاچه بازگردانده شده است. استفاده زیاد از بتن و وسائل نقلیه در شهرها، انرژی زیاد گرمایی هدر رفته از منازل باعث ایجاد آلودگی حرارتی می شود. مسلما صنعت سنگ در کارخانه و معدن هیچ چیزی بیش از یک زندگی معمولی شهری آلودگی حرارتی ندارد.
7- آلودگی بصری:
به هرگونه تخریب چشم انداز (منظره) که باعث غیر جذاب شدن آن شود، آلودگی بصری گفته می شود. مثلا آسمانخراش ها که چشم اندازهای طبیعی را پوشانده است. کنده کاری بر روی درختها و سنگ ها، بیلبوردهای تبلیغاتی، زباله ده : خانه های رها شده و یا حیاط های پر از زباله از جمله آلودگی های بصری هستند. مثلا “پت براوون” در این باره می گوید چرا اگر کسی یک بسته سیگار خالی را از خودرویش بیرون پرتاب می کند جریمه شود ولی اگر کسی یک بیلبورد را در معرض دید دیگران قرار می دهد پاداش می گیرد؟
این نشان دهنده اهمیت موضوع آلودگی بصری است در این مورد قطعا معادن متروکه و فعال ایجاد کننده آلودگی بصری هستند که می توان بر ایشان راه حلی درست یافت و همان طور که در کشورهای توسعه یافته این موضوع در حد امکان حل شده است و نیازمند تغییر فرهنگ و قوانین است و ذات صنعت سنگ مشکلی ندارد. با این مقدمه کلی به سراغ خود سنگ ساختمانی می رویم و به مقداری به جزئیات می پردازیم اصلی ترین معضل فعلی تغییرات آب و هوایی کره زمین مشکل تولید گازهای گلخانه ایی به خصوص CO2 است که بیش از ۷۰ درصد تولید دی اکسید کربن، توسط صنعت ساختمان اتفاق می افتد. اکثر سیاست های فعلی در جهت کاهش تولید CO2 است. این مطلب به حدی مهم است که به طور سیستماتیک گفته می شود بهترین ها کسی است که ساختمان نسازد و فقط باغبان باشد. در معماری بحث بسیار مهمی شکل گرفته به نام “معماری زیروکربن Zero Carbon Building". گفته می شود که در آینده ساختمانها همانند لوازم برقی فعلی که برچسب انرژی دارند برچسب کربن خواهند داشت و برای هر ساختمان میزان گاز کربن، محاسبه خواهد شد. این مبحث در دنیا استانداردهایی را شکل داده است که نشان LEED در امریکا و بحث معماری زیروکربن در اهمیت این موضوع و ساخت پروژه های پایدار و دوستدار محیط زیست در همین مسیر است.
البته این دو موضوع خود مباحث دقیقی دارد که در آینده به آن ها خواهیم پرداخت، ولی در حد همین مقاله خواهیم دید که صنعت سنگ یکی از بهترین صنایع در بین مصالح ساختمانی و صنعت ساخت و ساز است